Murdirrty

My journey through the creative industries

Tag: Arts and Entertainment

Seminar Trendwatching: Collages maken.

Een nieuwe week, een nieuwe maandag. Dit keer niet zomaar een maandag, maar een blauwe maandag. Geen idee wat het eigenlijk is en wie dat ingodsnaam verzonnen heeft, maar heel Twitter en Facebook stond er vol mee. Wat doe je dan? Dan ga je maar mee met deze trend en laat je ook de term “Blue Monday” vallen.

Over trends gesproken, dat was de reden waarom dus vanochtend mijn wekker weer ging om 5 uur. Niet omdat me vriend weer verschrikkelijke scheten in bed liet, maar omdat ik 9 uur weer aanwezig moest zijn in Utrecht. Terwijl de meeste eerstejaars Kunst & Economie studenten genieten van een welverdiende vakantie, volg ik een week lang de vrije seminar Trendwatching. Hopelijk ben ik na deze week een geweldige Trendwatcher!

Ik wilde eigenlijk heel veel vertellen vandaag over trends en hoe dat in elkaar zit en hoe je dat herken. Ik geef de schuld aan blue monday, het spijt me. Ik maak het goed met een collage van de foto’s die ik samen met medestudente heb zitten maken:

Naamloos

Daarnaast kreeg ik ook huiswerk mee: “Maak 3 collages van trends en ontwikkelingen die met jou te maken heeft”. Na heellang brainstormen kwam ik op de volgende 3 collages. Aan jullie de vraag, welke trends zijn dit?

collage-2014-01-20 (1)collage-2014-01-20 (2)collage-2014-01-20

P.S. Ik word niet opgeleid tot grafisch vormgever, dus excuses dat het er amateuristisch uitziet.

#LionelStitchie – Molly Evans

Soms zie je een werk waar je gelijk vrolijk van wordt. Dat had ik vooral met dit werkje waar deze post over gaat. Molly Evans is grote fan van Lionel Ritchie en tijdens de zomer wilde ze haar buren een beetje entertainen en een handje helpen. Haar buren hadden banken en matrassen die ze niet meer nodig hadden, buiten gezet. Weken vlogen voorbij en niemand nam ze mee. Toen kwam Molly met dit geweldige idee om ze een vleugje Lionel Ritchie te geven….

Hello? Couch, Molly Evans 2013Hello Cushion, Molly Evans 2013

All. Night. Long. #Lionelstitchie

Rough Sketch Products – Daigo Fukawa

Meestal is het nog een lange weg om van een schets naar je eindproduct te gaan, maar daar dacht de Japanse student Daigo Fukawa anders over toen hij aan de slag ging voor zijn  afstudeerproject. Hij gebruikte juist zijn schetsen als eindproduct! Hij heeft de meubels zo gemaakt dat het lijkt alsof het recht vanuit zijn schetsboek komt. Tijdens de afstudeerexpositie heeft hij zijn werk dan ook voor een compleet witte achtergrond, dat het ook leek dat de mensen die op de meubels zaten, ook in zijn schetsboekje zaten.

Zou je zelf ook zoiets in je huis willen?

rdp1

rdp2

 rdp3

rdp5

 rdp8

Bronnen:

Justina (2013). Rough sketches come to life as furniture by Daigo Fukawa. Geraadpleegd op 5 januari 2014, van http://www.boredpanda.org/rough-sketches-come-to-life-as-furniture-by-daigo-fukawa/

Op deze ruwe schetsen van meubels kun je echt zitten! (2013, 12 december). Geraadpleegd op 5 januari 2014, van http://brekend.nl/2013/12/12/op-deze-ruwe-schetsen-van-meubelskun-je-echt-zitten/

Disney Divas for Vogue – Hayden Williams

Ik weet niet wat het de laatste tijd is, maar de Disney prinsessen zijn weer hot & happening in de illustratie wereld. Je ziet steeds meer t-shirts met de prinsessen erop en verschillende spin-offs van ze. Als je deze prinsessen dan ook combineert met, in mijn ogen, één van de mode-illustrator van de wereld, heb je dan ook een prachtig werkje.

Disney Divas for Vogue by Hayden Williams

Hayden Williams is een mode illustrator die actief zijn werk verspreidt op verschillende social platforms. Ik volg hem dan ook op Instagram en sta steeds verbluft van hoe verfijnt zijn werk is. De vrouwen die hij tekent hebben allemaal de jaren ’70 elegantie en de stof ziet er zo gedetailleerd uit. Alsof de personen uit een sprookje komen…

Met deze serie, heeft hij geprobeerd om de prinsessen van Disney als covergirl te portretteren. Je blijft ze herkennen en gaf de elegantie boost die een gemiddelde vogue model zou moeten hebben. Een goed gelukte serie als je het mij vraagt!

Animal lace – LinLin & Pierre-Yves Jacques

3D-printen is de laatste jaren heel erg in opmars. Een apparaat die met behulp van bouwtekeningen alles kan maken in 3D. Hierdoor is het ook vaak in opspraak gekomen, omdat er ook pistolen mee gemaakt kon worden. Gelukkig wordt het vooral gebruik voor design doeleinde, net zoals de kunstenaar LinLin en Pierre-Yves hebben gedaan voor Animal Lace

In dit werk zie pas hoe goed de 3D-printer eigenlijk zijn werk doet. Voor het eerst ben ook ik overtuigd dat het goed gebruik kan worden voor kunstzinnige doeleinde i.p.v het dupliceren van voorwerpen. De kunstenaar hebben hier ook goed gebruik gemaakt van het materiaal, dat door het licht een heel ander contrast krijgt.

Voel je het verschil? Het licht geeft een geweldige dynamiek aan dit kunstwerk, wat er zonder licht juist heel statisch eruit ziet. Dit is een trend die ik wel vaker wil zien, dat er meer wordt gespeeld met licht en vormen, waardoor er juist een speels effect gecreëerd wordt. Het beste werk wat tot nu toe tot stand is gekomen dankzij de 3D-printer

Currency Collage – Mark Wagner

In tijden van economische crisis proberen we met z’n alle de gat in ons hand dicht te naaien. Van aanbiedingen wordt gretig gebruik gemaakt en we gaan pas dingen kopen als het in de sale hangt. Het is best raar dat ons leven afhangt van een papiertje waarop een cijfer afgedrukt is. Mark Wagner dacht blijkbaar ook zo erover en gebruikte dollarbiljetten als materiaal voor zijn collages in plaats van als geldmiddel.

Zie hier zijn werk.

The Art of the Dollar: Meticulous Currency Collages by Mark Wagner paper currency collage

The Art of the Dollar: Meticulous Currency Collages by Mark Wagner paper currency collage

The Art of the Dollar: Meticulous Currency Collages by Mark Wagner paper currency collage

The Art of the Dollar: Meticulous Currency Collages by Mark Wagner paper currency collage

The Art of the Dollar: Meticulous Currency Collages by Mark Wagner paper currency collage

Nott won’t sleep

Nott wil nog lang niet slapen! Er is nog zo veel te zien en te beleven. Het spel begint wanneer Nott nog klaarwakker is en eindigt wanneer ze heerlijk gaat slapen. Nott Won’t Sleep is een lief en verhalend spel voor peuters en kleuters, dat gaat over slaaprituelen. Hoofdkarakter Nott wil nog allemaal dingen doen voor ze naar bed gaat, maar onbewust is elk avontuur dat Nott beleeft een slaapritueel dat haar dichter bij haar bedje brengt.

featured image

Naast mijn liefde voor kunst en design, houd ik ook enorm van games. Zonder mijn  3DS ga ik ook niet de deur uit. Gelukkig heb ik net de Pokemon league verslagen in Pokemon X en is het tijd voor een nieuw spel. Maar daar gaat het nu  ff niet over. In blok 1 van mijn studie, was ik druk bezig met een interview te regelen met een gamemanager voor mijn cultuurportfolio. Tijdens mijn zoektocht kwam ik bij een bedrijf terecht, genaamd Monobanda. De naam vond ik al zo schattig klinken, dat ik maar een kijkje nam op hun website. Ik kwam toen in aanraking met Nott won’t sleep. De schattige vormgeving hiervan trok gelijk mijn aandacht.

Treehouse Nott Won

Het spel is ontstaan door een intensieve samenwerking tussen Developlay, Monobanda, Claynote, Renate Dorrestein, Claynote en het Trimbos Instituut. Samen hebben ze dit spel ontwikkelt om kinderen te helpen in slaap te vallen. Developlay wilt ook graag spellen ontwikkelen die kinderen helpen gelukkig en gezond te leven. Uit onderzoek is tevens gebleken dat kinderen het best leren op spelende wijze.

In Nott Won’t Sleep helpen kleuters de kleine Nott voorbereiden om naar bed te gaan in drie verschillende scenes die elk om een ander aspect van het bedritueel draaien. Het spel biedt sprookjesachtige, rustige beelden en animaties, muziek om heerlijk bij weg te dommelen en gameplay waarin verschillende onderdelen van het bedritueel naar voren komen

Een heel leuk spel voor je kinderen op de IPad die elke moeder moet hebben!

Nott Won’t Sleep

Schaamteloos M/V – Een openhartige tentoonstelling in Electron

Lust en verlangen zijn alomtegenwoordig in onze samenleving. Iedere voorkeur of fetisj heeft zijn plek in cyberspace; de media besteden ruim aandacht aan seksualiteit in alle vormen en maten en dan is er nog de erotiek in de reclame. Wat kan de kunst daar tegenover stellen behalve een geërotiseerde esthetiek? De kunstenaars die deelnemen aan Schaamteloos M/V geven hier elk op hun eigen manier een antwoord op. Ze hebben geen boodschap aan stereotype beelden. Onbevangen geven ze zich bloot en bevragen ze zichzelf, zonder in exhibitionisme te verzanden. Het resultaat is een openhartige tentoonstelling die het verlangen schaamteloos centraal stelt.

Voor mijn opleiding is het verplicht om in het eerste jaar 132 uur stage te lopen. Hiervoor ben ik op de donderdag vrij geplant, om het toch wat makkelijker te maken. Het is natuurlijk lastig om een stage voor maar één dag in te week te vinden. Hiermee wilt de school alvast laten voelen, hoe lastig  het is om werk te vinden in de creatieve en culturele sector. Gelukkig kon ik al na een paar weken na het begin van mijn studie terecht bij Stichting Electron in Breda

Voor mijn stage ben ik ook gedeeltelijk betrokken met de promotie van verschillende exposities die gehouden wordt in het pand. 1 Daarvan was dus Schaamteloos m/v, waarin dertien kunstenaars hun visie over lust en verlangen laten zien. Anne Verhoijsen, Bart Drost, Caro Suerkemper, Chantal Rens, Efrat Zehavi, Koen Dudink, Marianne Peijnenburg, Nanne op ’t Ende, Rem van den Bosch, Rob Ruimers, Sabine Vess, Sander Alblas en Silvia Steiger hebben dus elk iets andere gemaakt en gepresenteerd tijdens deze expositie.

Nadat ik al die promotie voor hun gedaan had op verschillende websites, was ik wel benieuwd hoe het dan uiteindelijk eruit zou zien. Dus tijdens mijn lunchpauze op stage, ging ik naar het pand waar de expositie was om een kijkje te nemen. Mijn verwachtingen waren niet bepaald groot, want ik dacht dat het wel ophield met wat standbeeldjes, maar dat was het dus niet. Naast de vele beelden, waren er ook foto’s, schilderijen en zelfs bokshandschoenen te zien. Verschillende kunstdisciplines waren dus goed vertegenwoordigd tijdens deze expositie. Als je er rond liep moest je wel bijna lachen en blozen van schaamte. Het was zo mooi verbeeld en soms op een beetje humoristische toon, zoals “Selbstpotrait mit Oskar” van Silvia Steiger

526fa9f24b693__sylviahund3-opnieuw_jpg

Zoals ik al eerder vertelde: een kunstwerk is pas goed als het je prikkelt en je uitdaagt om er lang na te kijken. Dit deed Schaamteloos M/V zeker met je. Misschien wel een beetje blozend, maar toch blijf erna kijken en blijft deze voorstelling in je geheugen gegrift.

Voor het geval dat ik jullie ALLEMAAL heb overgehaald om deze tentoonstelling te bekijken, maar je hebt hem jammergenoeg gemist in Electron? Niet getreurd! van 10 Januari tot 26 Januari is Schaamteloos M/V te zien in TAC in Eindhoven! Dus laat je prikkelen en inspireren in de wereld van lust en verlangen

P.S. Volgende post zal het een keer niet over naakte lichamen of seks gaan. I Promiss!

Bronnen:

Schaamteloos M/V, Geraadpleegd op 21 december 2013, van https://www.facebook.com/schaamteloosmv

Voordekunst, Schaamteloos m/v. Geraadpleegd op 21 december 2013, van http://voordekunst.nl/vdk/project/updates/1651-schaamteloos-m-v

Stichting Electron, Schaamteloos m/v. Geraadpleegd op 21 december 2013, van http://www.electronbreda.com/agenda/expo/schaamteloos-m-v/

Klecksography – Olivier Valsecchi

Ten eerste wil ik deze blogbericht beginnen met mijn excuses aan te bieden. Sorry dat ik een week niks van me heb laten horen. Deze week had ik tentamens en gezien ik de weken ervoor niet heb kunnen studeren, moest ik wel 24/7 met mijn neus in de boeken. Dinsdag-, woesndag- en donderdagavond heb ik tentamens gehad voor de vakken Management Skills, Zakelijke Communicatie en Bedrijfseconomische Vaardigheden. Hoe het gegaan is, is een tweede. Nu ben ik gewoon blij dat ik er vanaf ben en mag genieten van een welverdiende 2 weken kerstvakantie en weer volop kan bloggen.

Deze keer wil ik het hebben over een fotoserie die ik tegenkwam op internet. De Franse fotograaf Olivier Valsecchi gebruikt in zijn fotoserie Klecksography het menselijk lichaam als zijn “doek”.  Dit keer niet zoals Alexa Meade heeft gedaan door ze te beschilderen, maar door verschillende lichamen zo te positioneren, dat er een soort optische illusie ontstaat. De verschillende lichamen lijken nu opeens een geheel!

Zijn inspiratie heeft hij gehaald uit de Rorchach inkblot test. Dit zijn die inktvlek testen door psychologen om de visie, gevoelens en interpretatie van mensen op te vangen, waardoor ze diepere persoonlijkheidstrekken en impulsen van mensen kunnen begrijpen.

File:Rorschach1.jpg

Ikzelf ben enorm onder de indruk van het werk van Valsecchi. Hij prikkelt de kijker om goed naar zijn werk te kijken om erachter te komen hoe het in elkaar zit. Dit is in mijn ogen wat ook een echte kunstenaar nodig heeft. Werk kan wel mooi zijn, maar moet ook echt iets doen bij de mensen die het bekijken. Dit werk doet het dan ook zeker. Het belicht enorm de esthetische kant van het lichaam, zonder het een seksueel tintje te geven. En dit is knap, gezien vaak naakte lichamen geassocieerd worden met seks. Dit werk laat juist zien dat het menselijk lichaam ook mooi kan zijn, zonder dat het seksueel is.

Oordeel zelf:

Bronvermelding

Kim (17 december 2013). NSFW: bijzondere optische illusies gemaakt met naakte lichamen. Geraadpleegd op 20 december 2013, van http://www.nsmbl.nl/nsfw-bijzondere-optische-illusies-gemaakt-met-naakte-lichamen/

Rorsachtest. Geraadpleegd op 20 december 2013, van http://nl.wikipedia.org/wiki/Rorschachtest

Ispirationist (12 december 2013). Klecksography by Olivier Valsecchi. Geraadpleegd op 20 december 2013, van http://inspirationist.net/klecksography-by-olivier-valsecchi/

Valsecchi, O. Klecksography. Geraadpleegd op 20 december 2013, van http://www.oliviervalsecchi.com/

TED: Alexa Meade – Your Body is my canvas

Het is waarschijnlijk ook niet onvoorspelbaar dat je het vreemde kan ontdekken in het bekende, als je maar bereid bent om verder te kijken dan datgene dat al in het licht staat, dat je kan zien wat er onder het oppervlak ligt, verborgen in de schaduwen, en kan erkennen dat er daar meer kan zijn dan het blote oog kan zien.

Gezien het lang geleden is dat ik weer een TED TALK heb gekeken, heb ik dat weer speciaal voor jullie gedaan. Dus ga achterover zitten in de bank, pak er een dekentje bij en laat je inspireren door deze vrouw:

Bekijk dit eens van dichtbij, want er is meer aan de hand met dit schilderij dan je denkt. Ja het is de spreker Alexa Meade geschilderd in acrylverf, maar niet op doek. Het is recht op haar geschilderd. Ze slaat het doek over in haar kunst en als ze je portret wilt schilderen, dan schildert ze het fysiek op jou.

Alles in haar schilderij, de persoon, de kleren, stoelen, muur, worden bedekt met een verfmasker, dat weerspiegelt wat er direct onder zit. Op deze manier kan ze een driedimensionale scène er doen uitzien als een tweedimensionaal schilderij. Ze kan het fotograferen van elke hoek en nog lijkt het 2D. Ze gebruikt geen photoshop. what you see is what you get.

Ze kwam op het idee van mensen in schilderijen te veranderen door schaduwen. Ze was gefascineerd door de afwezigheid van het licht en ze wilde het graag materialiseren en het te vatten voor het veranderde. Ze kwam dus op het idee om schaduwen te schilderen en ze vond het mooi dat ze in de schaduwen haar eigen geschilderden schaduwen bijna onzichtbaar werden tor het licht zou veranderen en je haar geschilderde schaduw kon zien. Toen ze zich afvroeg waar ze nog meer schaduwen kon schilderen, kwam ze erop om het bij een vriend aan te brengen. Maar ze wilde niet alleen de schaduwen teken, maar ook de lichtpunten en een afbeelding in grijstinten op zijn lichaam maken. Toen ze bezig was en een stap achteruit deed, zag ze dat ze van een vriend een schilderij had gemaakt

Alexa Meade 3 Focus on Alexa Meade

Ze had altijd de droom gehad dat ze naar Washington DC ging en achter een bureau ging zetten, terwijl ze voor de overheid zou werken. Na het afstuderen besloot ze niet naar het parlement te gaan, maar naar de kelder van haar ouders te gaan. Hier wilde ze leren hoe ze moest schilderen. Ze ging experimenteren met ruimte en licht en verfde ondertussen op toastjes, grapefruit en andere onmogelijke dingen. Uiteindelijk besloot e te oefen door op zichzelf te schilderen.

Ze raakte in ontmoeting met Sheila Vand en kwamen op het idee om op een meer ongewoon oppervlak te gaan schilderen, namelijk melk. Ze kochten een zwembadje en vulde het met melk en Sheila en begonnen te schilderen. De beelden waren altijd onverwachts, want ze kon schilderen op haar zoals ze wilde. Op het moment dat ze in het badje ging liggen, begon de verf de bewegen. Ze moesten dat omhelzen i.p.v tegengaan en te zien waar de melk hun naartoe zou brengen.

Ik vind zelf dit een perfect voorbeeld dat de hedendaagse kunst in beweging is. Kunstenaars blijven opzoek naar nieuwe ideeën om zo hun visie te verwoorden. Het feit dat ze dit ook per ongeluk heeft ontdekt, laat ook de kracht van experimenteren zien. Je moet altijd proberen jezelf opnieuw uit te vinden, en jezelf uit te dagen. Alleen zo kom je op de beste en innoverende ideeën uit die mensen zoal ik en jij kunnen inspireren.

Bronnen:

Ted. (2013, september ). Alexa Meade. Jouw lichaam is mijn canvas. Geraadpleegd op 13 december 2013, van http://www.ted.com/talks/lang/nl/alexa_meade.html